حضرت شریفه بنت الحسن (س)، دختر بزرگوار امام حسن مجتبی (ع)، از جمله بانوان برجسته اهل بیت (ع) است که زندگی اش پر از درد و رنج های فراوان بوده. او در روزهای پس از عاشورا همراه با اسرای کربلا به کوفه و سپس به شام برده شد. در مسیر سخت و طاقت فرسای این سفر، در نزدیکی شهر حلّه و در فاصله ۳۰ کیلومتری از کربلا، به دلیل شدت مصیبت ها و آسیب هایی که دیده بود، جان به جان آفرین تسلیم کرد و در میان نخلستان های اطراف حلّه به شهادت رسید.
حضرت شریفه بنت الحسن همانطور که از نسل کریم اهل بیت (ع) است، در طول زندگی اش سختی های زیادی کشید. او از کربلا تا کوفه و از کوفه تا شام، در مسیر اسارت، سختی های فراوانی دیده است. به همین دلیل، در نظر مردم به عنوان شفیع و شفا دهنده شناخته شده است. این بانو به دلیل مقام بلند و ارادت خاصی که به اهل بیت (ع) داشت، هیچگله نمی توانست درد و رنج کسی را بی پاسخ بگذارد. از همین رو، خیلیها به حرم او می روند و در انتظار معجزاتش شفا می یابند. اگر برای این بانو نقاره خانه ای می ساختند، هر لحظه باید صدای معجزات او به گوش می رسید.
تاریخ شهادت حضرت شریفه بنت الحسن
شهادت حضرت شریفه بنت الحسن (س) در برخی منابع بیست و دوم ماه صفر ذکر شده است، در حالی که برخی دیگر بیستم محرم را تاریخ شهادت این بانو میدانند. هر دو تاریخ مورد احترام خاص هستند و یادآور داغ و رنج هایی که این بانو در مسیر اسارت کشید.
دختران امام حسن مجتبی (ع)
حضرت امام حسن مجتبی (ع) هفت دختر داشت که هرکدام از آنها در تاریخ اسلام نقش برجسته ای ایفا کردند. اولین دختر امام حسن (ع) حضرت فاطمه بنت الحسن (س) بود که همسر امام سجاد (ع) و مادر امام باقر (ع) بودند. دو دختر دیگر حضرت امام حسن (ع) به نام های ام الحسن و ام الحسین در روز یازدهم محرم و در حالی که دشمنان به خیمه ها حمله کرده بودند، شهید شدند.
چهار دختر دیگر امام حسن (ع) نیز در کربلا اسیر شدند و در کنار دیگر اهل بیت به سوی کوفه و شام برده شدند. از جمله آنها، حضرت شریفه بنت الحسن (س) در کنار خواهرانش مثل رقیه، زینب، آمنه و فاطمه صغری قرار داشت. یکی از دختران امام حسن (ع) در مسیر شام از شتر افتاد و زیر دست و پای شتر ها جان داد و شهید شد. حضرت زینب (س) نیز سعی کرد او را نجات دهد، اما زمانی که رسید، آن بانو جان داده بود. حضرت زینب (س) با صدای بلند فریاد زد: “واضیعتاه وامحنتاه واقلة ناصراه واحسناه واحسیناه”
حرم شریفه در حلّه پناهگاه امید و شفا
حضرت فاطمه صغری (س) که به لقب شریفه نیز مشهور است، در شهر حلّه دفن است. براساس روایت هایی که از نسل های گذشته در این منطقه نقل شده، این بانو پس از گذراندن سالها اسارت و تحمل تازیانه ها، در روز اربعین به کربلا بازگشت. بعد از بازگشت کاروان اهل بیت (ع) از کربلا به سمت مدینه، دو روز بعد از اربعین به دلیل شدت مصائب و تازیانه ها به شهادت رسید و در حلّه دفن شد.
حرم حضرت شریفه در حلّه از دیرباز محل زیارت شیعیان و پناهگاه درماندگان بوده است. سال هاست که زائران با دل های پر از امید به این مکان می آیند و از معجزات و کرامات این بانو بهرهمند می شوند. بسیاری از شیعیان معجزات شگفت انگیزی از شفا یافتن از بیماری های سخت و حل شدن مشکلاتشان پس از توسل به حضرت شریفه نقل کردهاند.
یک سنت جالب در حرم شریفه بنت الحسن
در شهر حلّه رسم است که پس از توسل و گرفتن حاجت از حضرت شریفه، مردم به نشانه تشکر و سپاس، متن هایی را بر دیوارها و درهای حرم نصب میکنند. این نوشته ها از کیلومترها قبل از رسیدن به حرم قابل مشاهدهاند و نمایانگر محبت و ارادت زائران به حضرت شریفه هستند.
حضرت شریفه بنت الحسن (س) نه تنها در زمان حیاتشان، بلکه پس از شهادتشان نیز به عنوان شفیع و پناه اهل ایمان شناخته می شود. زیارت حرم این بانو نه تنها به دل انسان آرامش می دهد، بلکه یادآور صبر، کرامت و بزرگی اهل بیت (ع) است. اگر شما هم به دنبال شفا و برکت هستید، حرم حضرت شریفه در حلّه مقصدی است که باید به آن سری بزنید.
برای تجربه این سفر معنوی و زیارتی خاص، تور کربلا با ماهد سیر را از دست ندهید. ماهد سیر با ارائه خدمات با کیفیت و برنامه ریزی دقیق، سفر شما را به یکی از بهترین و خاطره انگیزترین تجربه های زندگی تبدیل خواهد کرد. از لحظه اول تا آخر سفر، شما در کنار یک تیم حرفه ای خواهید بود که تمام جزئیات سفر شما را با دقت مدیریت میکنند. پس همراه با ماهد سیر به کربلا سفر کنید و از برکات این سفر معنوی بهرهمند شوید.
منابع :
وسیلة الدارین ص ۳۴۵
معالی السبطین ج ٢ص٩٠
بحارالانوار ج ۴۴ص۱۶۳
بحرالمصائب ج ۴منازل شام